Vrijdag 13 Mei 2011.
Dag 23
Vanmorgen vroeg op, we gaan weer naar huis. Helaas zit het er op, maar naar huis gaan blijft toch ook altijd lekker.
Nadat we hadden ontbeten hebben we de koffers ingeladen en zijn bij de Publix nog even gestopt om wat donuts te kopen voor op het vliegveld. Om 9:15 kwamen we aan op Orlando Airport. Goed de bon nagekeken van Alamo, en het klopte dus niet!! Ik gevraagd hoe dit kwam, de benzine kosten! Ja hoor daar is hij weer. Dacht er nu toch wel vanaf te zijn, maar nee hoor.
Hij kon mij niet helpen, en ik vroeg waar de manager zat en dat ik daar wel even mee wilde spreken. Hij verwees mij naar het huisje in de parkeergarage, en het was weer zo geregeld. We waren weer een $ goedkoper uit dan was afgesproken in Tampa, maar ze deden niet moeilijk. Het kwam dat ik een Fullsize SUV had meegenomen, daar was de tank groter van!
Ik zei dat ik dit niet zelf had gedaan en ik gewoon de sleutels overhandigd kreeg in Tampa, waarop zij weer antwoorde, mmmmm Tampa! Gebeurd vaker denk ik!. Maar goed het was weer opgelost en konden nu weer verder.
Op naar de incheckbalie, nou ging het daar ook weer niet goed! We stonden niet op de vlucht naar Houston! Hoe kan dit nou weer vroeg ik! Zij wisten het ook niet, en hebben ons op de vlucht naar New York gezet, helaas met de lange wachttijd, maar goed we konden vertrekken. De vlucht naar New York verliep snel, we zagen de gehele Skyline van New York en ook nog het Vrijheidsbeeld mooi om te zien. Na aankomst meteen gaan eten bij McDonalds, want we hadden alleen nog maar een donut op, en onze magen konden wel wat voedsel gebruiken.
Toen begon het wachten, op zich ging het best snel, ik had een account genomen op internet zodat we het reisverslag van gisteren ook nog even op het blog konden zetten. Er was gisteren een storing bij Blogger, en konden dit toen helaas niet doen. Voor de rest het vliegveld een beetje verkend en zijn uiteindelijk bij de gate gaan wachten.
De vlucht naar Nederland duurde wel weer lang, ben altijd blij als het weer voorbij is! Vind het helemaal niet erg om een uur of 10 auto te rijden, maar 10 uur vliegen……….bleee. Jay werd weer luchtziek, en zat weer heerlijk over te geven, Goh wat voelde Jay zich beroerd, tot het moment dat we weer op de grond stonden, toen was alles weer snel over.
Frank, Thea, Opa en Oma Brouwer stonden ons al op te wachten en brachten ons weer netjes naar huis. Nog bedankt hiervoor! Ook Edwin nog bedankt voor het brengen naar Schiphol! Het normale leven begint weer, Vrijdag kreeg ik mijn nieuwe rooster al voor komende week en dan zit je er meteen weer in. Ach ja, toch wel weer een goed gevoel, we hebben in ieder geval werk, en daar ben ik nog steeds erg blij mee!
Wij willen iedereen bedanken voor het lezen en de leuke berichtjes! Je doet het eigenlijk het meeste voor jezelf en je familie, maar het maakt het wel leuker als je berichtjes krijgt van mensen die je eigenlijk helemaal niet kent.
BEDANKT!
Het volgende reisverslag is die van onze zomervakantie, we gaan dan nog een weekje naar het Zwarte Woud met mijn ouders.
Groeten
Anthonie Angelique Kaylee en Jay Kosters.
The Kosters Family